Η τραγική ιστορία του ζηλόφθονου Μαυριτανού που βάφει τα χέρια του µε το αίμα της αγαπημένης του Δυσδαιμόνας, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του μεγάλου άγγλου δραματουργού Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Ο μαύρος στρατηγός της Βενετίας, Οθέλλος, έχει αδυναμία στη γυναίκα του Δυσδαιµόνα, στην οποία συμπυκνώνει την ύψιστη ιδέα του για τον άνθρωπο αλλά και την εµπιστοσύνη του προς τη ζωή. Όταν οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο και ο Οθέλλος στέλνεται για να υπερασπιστεί το νησί, ο ραδιούργος Ιάγος θέλοντας να εκδικηθεί τον Οθέλλο, καθώς ο τελευταίος προτίµησε για δεξί του χέρι τον άπειρο Κάσσιο αντί γι’ αυτόν, βρίσκει εύφορο έδαφος για να οργανώσει τις μηχανορραφίες του διαβάλλοντας τη Δυσδαιμόνα και συκοφαντώντας την πως δεν του είναι πιστή. Τότε αρχίζει το μαρτύριο της ζήλειας. Η λογική παραμερίζεται από την παραφροσύνη που γεννά ο προδομένος έρωτας και η διάψευση του ονείρου. Οι βασανιστικές υποψίες του Οθέλλου αυξάνουν το ερωτικό του πάθος και διεκδικώντας τη χαμένη του τιμή, δολοφονεί µε τα ίδια του τα χέρια την αθώα Δυσδαιμόνα. Όταν τελικά η σκευωρία του Ιάγου αποκαλυφθεί και η αθωότητά της Δυσδαιμόνας αποδειχθεί, ο Οθέλλος, συντετριμμένος από τον πόνο και τις τύψεις, αυτοκτονεί.
Μια τραγωδία που μιλάει για τη ζήλια, τον έρωτα, την ανταγωνιστικότητα και τη φιλοδοξία, τον κοινωνικό αποκλεισμό αλλά και την παράνοια του έρωτα και της σεξουαλικότητας που καταθέτει ζητήματα ανθρώπινης συμπεριφοράς και µέσα από λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις
Ο Σαίξπηρ έγραψε τον Οθέλλο στα τέλη του 1603 και ολοκλήρωσε το έργο το 1604.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου